stroef

stroef
{{stroef}}{{/term}}
[ruw] 〈bijvoeglijk naamwoord〉 rude (au toucher)
[niet vlug, gemakkelijk bewegend] 〈bijvoeglijk naamwoord〉 grippé; 〈bijwoord〉 péniblement
[hortend] 〈bijvoeglijk naamwoord; m.b.t. stijl〉 heurté; 〈bijwoord〉 péniblement
[niet gemakkelijk in de omgang] 〈bijvoeglijk naamwoord; m.b.t. karakter〉 revêche〈m.b.t. gezicht〉rêche〈m.b.t. houding〉peu liant 〈bijwoord〉 d'une manière revêche
voorbeelden:
2   dit slot gaat erg stroef cette serrure a besoin d'être huilée
3   dat leest vrij stroef cela se lit péniblement
     de onderhandelingen verlopen stroef les négociations avancent laborieusement
4   een stroef antwoord une réponse sèche
     een stroeve ontvangst un accueil froid

Deens-Russisch woordenboek. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Regardez d'autres dictionnaires:

  • struppig — Adj std. (16. Jh.) Stammwort. Erweiterung von mhd. strūbe, strūp, as. strūf (vgl. nndl. stroef) struppig . Zu der unter sträuben behandelten Grundlage. ✎ Lühr (1988), 278f. deutsch s. sträuben …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • haarsträubend — Haar: Mhd., ahd. hār, niederl. haar, engl. hair, schwed. hår gehen auf germ. *hēra »Haar« zurück, das mit verwandten Wörtern in anderen idg. Sprachen, z. B. lit. šerỹs »Borste«, russ. šerst᾿ »Wolle«, zu einer Wurzel *k̑er‹s› »starren, rau,… …   Das Herkunftswörterbuch

  • sträuben — sträuben: Das nur dt. Verb (mhd. strūben, ahd. strūbēn) gehört zu dem Adjektiv älter nhd. straub, mhd. strūp »emporstarrend, rau« (vgl. niederl. stroef »schroff, trotzig«), das im 17. Jh. durch das verwandte ↑ struppig abgelöst wurde (s. auch …   Das Herkunftswörterbuch

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”